nl
Het enige middel dat me zonder tegenspartelen in een squathouding krijgt is muziek. Jamaicaans dancehall, daar kan geen kettlebell of boze bootcamp-instructrice tegenop.
Ik hoorde dat er bij mij in de straat een dansschool zit waar dancehall-les gegeven wordt en kwam erachter dat die dansschool niet alleen tot de beste in de Randstad hoort, maar ook nog eens bij OneFit zit. Ik een andere taal noemen ze dat volgens mij destiny.
Binnen word ik verwelkomd door een meisje met een afro als een leeuwenkraag en een lach als in een tandpastareclame. Ik heb geen idee wat voor een outfit gepast is. Voor de zekerheid heb ik niet de dresscode aangehouden van een van mijn lievelingsfilms; ‘Dancehall Queen’ (sliertjes stof en dij-hoge laarzen).
Danceschool Touchée is een familieschool en thuis van bekende dansers zoals Kenzo en Shay. Je komt hier danslovers van alle leeftijden tegen. Het baliemeisje vertelt me dat de oudste danser zelfs zeventig is. Dat past ook bij de gedachte van Touchée: het gaat er hier om dat je lol hebt en vanuit je hart danst, en niet dat je precies de choreografie van de leraar uit je hoofd stampt. Naast dansstijlen zoals hip hop, afro en modern is er ook een Touchée dojo voor vechtsport en kun je je geest trainen bij lessen zoals martial mindfullness en yoga.
Ik ga helemaal achterin staan, precies waar de danslerares me niet constant in het vizier heeft en waar genoeg doorgewinterde billenschudders me camoufleren. Het is zo’n veertien jaar geleden dat voor het laatst een danspasje moest onthouden en ik snap dat tellen nog steeds niet.
De muziek gaat aan. De danslerares zakt meteen door haar knieën en veert op en neer. Ze bouncet van de ene naar de andere kant van de zaal terwijl ze glundert. “Geef me die sexy gal moves”, zegt ze en al die billen knikken synchroon ja.
Veel steps in de dancehall hebben namen die ontleend zijn aan alledaagse handelingen. We doen de lotion: je smeert je lichaam zo sensueel mogelijk in met denkbeeldige bodylotion. En de washing machine, een step die niks te maken heeft met de was doen.
Het gaat die eerste les enige tijd best oké, maar dan kondigt de lerares ineens aan dat we in groepjes de choreografie aan elkaar gaan presenteren. En ze filmt het ook even.
Ik voel meteen een black-out opkomen, alsof ik een spreekbeurt heb in de brugklas. Na drie pasjes ben ik het kwijt en kronkel ik m’n armen en benen in het rond als een inktvis. Ga ik dit ooit onder de knie krijgen?
Bij dansen, vooral bij Touché, gaat het er niet om dat je elk detail onthoudt. Het gaat erom dat je eigen karakter erin laat zien. Zodra je loslaat, gaat je lichaam vanzelf in dansmodus. Voor je het weet sta je net als ik elke vrijdagavond te shaken als een dancehall queen. Nou ja, die queen zit in mijn hoofd uiteraard.
Shinta is altijd op zoek naar nieuwe manieren om lichaam en geest te slijpen. Haar obsessie voor zelfverbetering zorgt voor een druk schema waarin yoga, zwemmen, vechtsporten, reizen en artikelen schrijven strijden om aandacht. Voor OneFit duikt ze diep in het Utrechtse lesaanbod en vist ze de meest opvallende lesjes uit de Amsterdamse OneFit-jungle.
