In het knappe stadshart, vlakbij de Sterrenwacht schuilt Bikram Yoga Utrecht. Bij binnenkomst omarmt de serene ruimte me en ik word verwelkomd door een roodharige vrouw met een streng doch vriendelijke blik in een badpak. Ze kent mijn naam nog van de eerste keer dat ik hier was.
Toen mocht ik mijn matje nog ergens achteraan neerleggen. Nieuwkomers vallen de eerste les op. De lerares noemt hun namen herhaaldelijk en corrigeert houdingen. Er is geen fysiek contact, corrigeren gebeurt bij Bikram op afstand.
Zo zijn er meer verschillen met andere yoga-vormen. Sommige zijn te verwaarlozen, andere opmerkelijk. De temperatuur van de zaal is veertig graden en de luchtvochtigheid veertig procent. De oprichter, Bikram Choudhury, leende de 26 vaste houdingen van de meest oorspronkelijke yoga-vorm: Hatha. De hitte en twee ademhalingsoefeningen, Pranayama’s, verzon hij er zelf bij.
Net als de vaste manier van lesgeven. De sfeer in de les is uiterst serieus. Instructies zijn wat strenger, ze klinken rigide. Wanneer ik weer eens in de verleiding kom om mijn ogen te sluiten, roept de lerares me meteen tot de orde. Strak in de spiegel kijken is het devies, “naar dat plekje tussen je wenkbrauwen”. De aandacht mag niet naar binnen gericht worden, honderd procent focus op je lichaam is een vereiste.
Bikram yoga is dan ook sterk gericht op het fysieke, de filosofie van yoga komt niet tot uiting in de lessen. De Internationale Yoga Competitie die elk jaar door Bikrams vrouw georganiseerd wordt valt dan ook niet bij elke yogi in goede aarde. Op het podium in een chique Amerikaans hotel krullen Bikrammers op als krakelingen in de hoop om door een jury tot yogakampioen bekroond te worden. Voor de deur staat de Rolls Royce van Choudhury geparkeerd. Maar in thuisland India zijn velen van mening dat competitie indruist tegen de grondgedachte van yoga: eenheid en vrede.
Na ongeveer anderhalf uur houdingen uitvoeren en intense ademhalingen; (liggen, omhoog komen, twee keer snel achter elkaar uitademen en dit herhalen) ben ik bekaf en licht in mijn hoofd. Bikram is een vaststaande yogavorm, er is geen flow tussen de houdingen. Mijn lichaam voelt wel sterker, maar niet flexibeler aan dan voor de les.
Het is duidelijk dat de leraressen hier goed opgelet hebben tijdens de negenweekse training door Bikramguru Choudhury zelf. Op de kwaliteit van de lessen is niks aan te merken. Ook de school zelf is een parel. De zaal moet een paardenstal of boerderij geweest zijn en aan de muur prijken psychedelische ingelijste posters van Alex Grey. Deze vorm van yoga moet je wel liggen, je moet overtuigd zijn van Bikram yoga om de lessen echt te kunnen waarderen!
Shinta is altijd op zoek naar nieuwe manieren om lichaam en geest te slijpen. Haar obsessie voor zelfverbetering zorgt voor een druk schema waarin yoga, zwemmen, vechtsporten, reizen en artikelen schrijven strijden om aandacht. Voor OneFit duikt ze diep in het Utrechtse lesaanbod én vist ze de meest opvallende lesjes uit de OneFit-jungle.
if (has_tag() ) { ?> } ?>